Merhaba ey sevgili bloğum, çok çok uzun zaman oldu...
En son yazdığımda hala olacaktım, benim canım emirimin gelmesine çok az kalmıştı. Emir 19 aylık olsu bense anne oldum. Çok zor bir süreçten sonra , hamileliğimin 27. Haftasında 03.04.2014' de canım kızım dünyaya geldi. Sadece 700 g dı bebeğim, iki gün göremedim üçüncü gün Öğlen 12. De yoğun bakıma gidebildim. Benim için Dünya'nın hem en güzel hem de en zor anıydı. Kucağıma aldım diyemeyeceğim çünkü ancak doğumundan bir ay sonra ve bir sürü kabloyla beraber kucağıma alabildim bebeğimi. Tam üç ay süren yoğun Bakım sürecinden sonra da 04.07.2014 de 1,5 kg olarak evimize gelebildik. Bu üç ay içinde çok zor zamanlar yaşAdık,bir prematüre bebeğin başına gelebilecek herşeyi neredeyse yaşadı kızım. Üç kez ameliyat oldu, beyin kanaması geçirdi ve iki ay kadar bir süre oksijen cihazına bağlı kaldı. Doktorunun dediği gibi " mucize bebek". Uzun bir zaman beslenemedi, aldığı beş g bir kilonun bile bizi nasıl mutlu ettiğini anlatamam. Her gün gittim Kızımın yanına, elini tuttum, başını okşadım,konuştum onunla, ninniler söyledim, dualar ettim.... bu süreçte ailemiz her zaman yanımızdaydı elbette ve de tanıyan tanımayan eş dost arkadaş komşu herkes aradı sordu, dualar etti sağolsunlar.
Hala zor zamanlar yaşıyoruz ama bugünlere çok şükür elbette. Dünyalara bedel her anı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder