Fotoğrafda görmüş olduğunuz küçücük yaprakları olan çiçek, evimize yeni taşındığımızda kardeşim ve eşinin bize hediye ettiği, dalları meyve dolu bir mini mandalina ağacıydı. Bakım talimatlarına uyarak güneş alan bir yere yerleştirdik ve on beş günde bir de suyunu verdik. Fakat bir süre sonra mandalinalar kopup kopup düştü bizde yerini sevmediğini düşünerek güneş alan başka bir yere koyduk ama ne yazıkki yeni yeride iyi gelmedi mandalinamıza ve zamanla yaprakları dökülemeye başladı en son olarak da dalları kurudu. Çok üzüldük tabi bu duruma. Ne yapalım diye düşünürken, birgün babam bize geldi ve çiçeğin halini gördü. -Biz atacağız ne yapalım baba dedik ona o da -bir şans daha verelim bakalım dedi. Hemen kolları sıvadı. İlk önce gittik büyük boy bir saksı aldık sonra babam bir güzel budadı ve yeni saksısına yerleştirdi. Bir de vitamin aldık. Çiçeğimiz iki hafta sonra bir baktık açmaya başlamış . Babam olmasa herhalde atmak zorunda kalacaktık. Şimdi o kadar güzel görünüyorki ona baktıkça mutlu oluyorum. Teşekkürler babacığım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder